Društvo prijatelja Alžira i Biblioteka grada Beograda organizovali su, 8. maja 2018. godine, promociju knjige i zbornika radova „Spajajući Istok i Zapad“ spomenice profesora Predraga Simića, naučnika, diplomate i političkog analitičara, u izdanju Instituta za međunarodnu politiku i privredu.

Na promociji su, u ime pripređivača govorili dr Jasminka Simić, prof. dr Slobodan Pajović, dekan Geoekonomskog fakulteta Univerziteta Megratrend, ambasador Alžira, Nj. E. Abdelhamid Šebšub i prof. dr Blagoje Babić, naučni savetnik u Institutu za međunarodnu politiku i privredu, dok je moderator bio Marko Jelić, predsednik Društva prijatelja Alžira.

U ovom zborniku najreprezentativnijih radova iz dela prof. Simića, koji su žanrovski svrstani, dobijamo dobar uvid u njegov interdisciplinarni rad. Podeljen je na šest delova, a posebnost je upravo u završnom delu, gde je prvi put objavljen njegov nedovršeni rukopis pod naslovom „Građanski rat u Jugoslaviji“.

Predrag Simić rođen je 31. avgusta 1954. godine u Beogradu. Magistrirao je 1980. na Fakultetu političkih nauka u Beogradu, gde je, 1988. godine i doktorirao. Bio je direktor Instituta za međunarodnu politiku i privredu u Beogradu i redovan profesor međunarodnih odnosa i spoljne politike i šef Odeljenja za međunarodne studije na Fakultetu političkih nauka. Bio je i redovni profesor međunarodnih odnosa i spoljne politike na Fakultetu političkih nauka Univerziteta Crne Gore u Podgorici. U periodu od 2001. do 2004. godine bio je direktor Diplomatske akademije u Ministarstvu spoljnih poslova, a ambasador u Francuskoj od 2004. do 2009. godine i na nerezidencijalnoj osnovi i u Kneževini Monako od 2007. do 2009. godine. Autor je brojnih knjiga, među kojima su „Marksizam i kineska revolucija“ iz 1986. godine, „Put u Rambuje – Kosovska kriza 1995-2000“, iz 2000. godine, „Tito i NATO – uspon i pad Druge Jugoslavije“ iz 2008, kao i udžbenik iz istorije za osmi razred osnovne škole iz 2011. godine. Simić je bio i spoljnopolitički savetnik predsednika Jugoslavije posle 5. oktobra 2000. godine, autor više knjiga o spoljnoj politici. Imao je zvanje eksperta u oblasti društvenih nauka - političke nauke i međunarodni odnosi koje mu je dodelilo Savezno ministarstvo za razvoj nauke i životne sredine. U medijima je često gostovao kao analitičar, komentarišući spoljnopolitička pitanja. Bio je predsednik Foruma za međunarodne odnose Evropskog pokreta u Srbiji. Iznenada je preminuo u Beogradu, 19. januara 2015. godine, u 61. godini.

http://www.rts.rs/page/radio/sr/story/24/radio-beograd-2/3133667/novi-dan.html

http://www.rts.rs/page/tv/sr/story/20/rts-1/3130271/kulturni-dnevnik.html

https://www.youtube.com/watch?v=GtkQ0fl3fA0

http://www.bgb.rs/index.php/component/icagenda/89-2018-05-16-10-16-11?Itemid=116

http://www.seecult.org/content/spajajuci-istok-i-zapad-spomenica-profesora-predraga-simica-bg

	KONFERANSA PREDSEDNIKA DRUŠTVA PRIJATELjA ALŽIRA MARKA JELIĆA NA PROMOCIJI KNjIGE „SPAJAJUĆI ISTOK I ZAPAD – SPOMENICA PROFESORA PREDRAGA SIMIĆA“ U BIBLIOTECI GRADA BEOGRADA
	GOVOR DR JASMINKE SIMIĆ NA PROMOCIJI KNjIGE „SPAJAJUĆI ISTOK I ZAPAD- SPOMENICA PROFESORA PREDRAGA SIMIĆA“
	GOVOR Nj. E. AMBASADORA NARODNE DEMOKRATSKE REPUBLIKE ALŽIR GOSPODINA ABDELHAMIDA ŠEBŠUBA
	OBRAĆANjE Nj. E. AMBASADORA DR OGNjENA PRIBIĆEVIĆ
	BESEDA BLAGOJA S. BABIĆA O DELU PREDRAGA SIMIĆA

U Gradskoj narodnoj biblioteci „Žarko Zrenjanin“, u utorak, 17. aprila, predstavljena je knjiga „Alžirska hronika – zapisi jednog dopisnika“ novinara Srboljuba Manojlovića, dugogodišnjeg dopisnika Tanjuga iz Alžira.

O knjizi su govorili Marko Jelić, predsednik Društva prijatelja Alžira, autor Srboljub Manojlović, Zlatoje Martinov, pisac i novinar. Moderatorka programa je bila Jelena Đorđević Perc. Prisustvovali su brojni sugrađani, kao i predstavnici Turističke organizacije Zrenjanin. Odlomke iz „Alžirske hronike” su čitali mr Branka Jajić i Slobodan Manojlović, sin autora knjige.

Knjiga obuhvata razdoblje od 1982. do 1997. godine a u njoj su sabrani ne samo tekstovi objavljivani u brojnim listovima, već i oni koji su, zbog različitih okolnosti, ostali u beležnici, kao i zapisi i reportaže.

Godine provedene sa porodicom u Alžiru bile su, kako kaže Manojlović, najplodnije u njegovom životu. Iako je izveštavao i tokom najburnijeg perioda u istoriji Alžira, u vremenu revolucije, sećanje na ovu zemlju je oplemenjeno prijateljstvom sa kolegama sa kojima je zajedno radio, ljudima sa kojima su delili svakodnevicu, egzotičnim predelima: „U toj fascinatnoj i nadasve gostoljubivoj arapskoj zemlj spliću se i međusobno prožimaju egzotika i čar Orijenta, vedrina i svetle boje sunčanog Mediterana, ali i tragovi i uticaj antičkog sveta i zapada nasleđeni istorijom ovog tla u protekla tri milenijuma“.

Kako je istakao Marko Jelić, narod Alžira nikada nije zaboravio podršku Jugoslavije u revoluciji i ulogu Tita u Pokretu nsvrstanih, a ovo je period kada Srbija i Alžir jačaju saradnju u svim oblastima, posebno u ekonomiji, kao i kulturi. On je najavio manifestaciju „Dani Alžira”, čije je svečano otvaranje u petak, 20. aprila, u Narodnoj biblioteci Srbije, kojoj će prisustvovati i članovi Društva prijatelja Alžira iz Zrenjanina.

Recenzent, ambasador Danilo Milić, smatra da će ova knjiga biti zanimljiva svim čitaocima, a posebno korisna za obrazovanje naših mladih kadrova na Diplomatskoj akademiji Ministarstva spoljnih poslova.

Veče je muzički obojio Veljko Torbica, profesor Srednje muzičke škole „Josif Marinković“, izvođenjem kompozicija Johana Sebastijana Baha i Manuela Ponsea na gitari.

„Alžirska hronika“ je objavljena je, 2017. godine, u izdanju Društva prijatelja Alžira.

Branka Jajić

http://www.listzrenjanin.com/promocija-knjige-u-zrenjaninskoj-biblioteci-alzirska-hronika-zapisi-jednog-dopisnika/

http://www.gradskiradiozrenjanin.com/promocija-knjige-srboljuba-manojlovica/

Povodom različitih izveštaja u stranim medijima i društvenim mrežama o stavu Republike Srbije o „Zapadnoj Sahari" i njegovom pogrešnom tumačenju i interpretacijama, Ministarstvo spoljnih poslova Republike Srbije koristi priliku da još jednom snažno naglasi svoju poziciju po ovom pitanju, koja ostaje nepromenjena i dosledna, bazirana na odredbama međunarodnog prava i relevantnim rezolucijama Saveta bezbednosti UN-a.

Pitanje „Zapadne Sahare" je u nadležnosti UN-a, te je ono za Republiku Srbiju, pre svega, multilateralno i regionalno. Republika Srbija snažno podržava UN u nastojanjima da se dođe do rešenja za pitanje „Zapadne Sahare" i zalaže se za rešenje koje je mirno, pravično, obostrano prihvatljivo i trajno, ne povlači jednostrane poteze i ne prejudicira konačni ishod pregovora koji se odvijaju pred UN.

Republika Srbija u potpunosti razume osetljivost ovog pitanja za zainteresovane strane, koje poziva da odmah i u dobroj veri, kroz sistem UN-a, nastave razgovore koji će dovesti do rešenja zasnovanog na principima koje Srbija kontinuirano ističe i zastupa. Republika Srbija istovremeno, kao osvedočeni i dokazani prijatelj regiona i celog afričkog kontinenta, odbija da bude uvučena u razmirice u kojima dogovor moraju da postignu direktno zainteresovane strane. Republika Srbija se nada, kao zemlja koja je nesebično doprinela oslobođenju kontinenta od strane vladavine i, posebno, kao osnivač Pokreta nesvrstanih zemalja i jedan od inicijatora stvaranja Organizacije afričkog jedinstva, da će naši prijatelji to razumeti.

Republika Srbija je zainteresovana za dalji razvoj, inače izvanrednih odnosa, sa afričkim državama, naročito kroz već realizovane i predstojeće posete na visokom nivou.

Izvor: Ministarstvo spoljnih poslova Republike Srbije.
http://mfa.rs/sr/index.php/pres-servis/saopstenja/19448-2018-03-18-08-13-07?lang=cyr

Društvo prijatelja Alžira, u saradnji Bibliotekom grada Beograda (BGB), organizovali su, u petak, 2. marta 2018. godine, u čitaonici odeljenja umetnosti BGB, drugu beogradsku promociju knjige „Alžirska hronika“, novinara Srboljuba Manojlovića, dugogodišnjeg dopisnika novinske agencije Tanjug iz Alžira.

Na promociji su govorili prof. dr Rade Božović, arabista i bivši dekan Filološkog fakulteta u Beogradu, Zlatoje Martinov, novinar i pisac, kao i Srboljub Manojlović, autor knjige. Odlomke iz knjige čitali su Petar Žebeljan i Slobodan Manojlović, a u ime izdavača, goste je pozdravio Marko Jelić, predsednik Društva prijatelja Alžira. Promociji je prisustvovao i Abdelhamid Šebšub, ambasador Alžira u Srbiji.

„Alžirska hronika“ je zbirka odabranih dopisničkih tekstova, zapisa i putopisa, dugogodišnjeg novinara Tanjuga, Srboljuba Manojlovića, koji je, tokom skoro osam godina, izveštavao jugoslovensku javnost o mnogobrojnim političkim, društveno-političkim, kulturnim i drugim događajima iz Alžira. Izvestan broj tekstova prvi put se objavljuje u ovoj knjizi. Ovo vredno novinarsko svedočanstvo govori i o velikim izazovima kroz koje je prošlo alžirsko društvo, od velikih nestabilnosti, preko razbuktavanja islamskog fundamentalizma i građanskog rata, pa do perioda stabilizacije. Takođe, ova knjiga je i svedočanstvo  o tome koliko su alžirski političari teško primili raspad Jugoslavije i građanski rat, koji se rasplamsao na našim prostorima, kao i želju prvog alžirskog predsednika Ahmeda Ben Bele da učestvuje kao posrednik u pomirenju jugoslovenskih republika.

    Recenzent, ambasador Danilo Milić smatra da će ova knjiga biti zanimljiva svim slojevima čitalaca, ali i posebno korisna za obrazovanje naših mladih kadrova na Diplomatskoj akademiji Ministarstva spoljnih poslova.
    Srboljub Manojlović je novinar i publicista. Radio je u listovima „Mladost“ i „Politika ekspres“ i u novinskoj agenciji Tanjug. Za novinarski rad dobio je nagradu Novinske kuće „Politika“ 1976. i nagradu UNS-a „Svetozar Marković“ 1979. godine. Objavio  je i nekoliko feljtona i više priloga u časopisima i zbornicima.

Fotografije: Ambasada Alžira

http://www.nuns.rs/info/activities/34827/poziv-na-promociju-knjige-alzirska-hronika.html

http://www.seecult.org/content/alzirska-hronika-zapisi-jednog-dopisnika-bg

http://www.bgb.rs/index.php/component/icagenda/45-2018-03-01-17-01-13?Itemid=116

Dvodnevno zasedanje Šeste mešovite srpsko-alžirske komisije za saradnju u oblasti odbrane završeno je 22. februara, usaglašavanjem i potpisivanjem Zapisnika o radu komisije i Plana aktivnosti bilateralne vojne saradnje Republike Srbije i DNR Alžir u 2018. godini.
 
Delegaciju Ministarstva nacionalne odbrane DNR Alžir, koja je boravila u Srbiji u periodu od 20. do 23. februara 2018. godine, predvodio je general-major Gris Abdelhamid, načelnik Uprave za organizaciju logistike pri Generalštabu Oružanih snaga Alžir i kopredsednik alžirskog dela Mešovite komisije.
 
Sednici su prisustvovali ambasador DNR Alžir, izaslanik odbrane Alžira u Srbiji, članovi srpskog i alžirskog dela Mešovite komisije i predstavnici JP ''Jugoimport – SDPR''.
 
Cilj Šestog zasedanja je dalje unapređenje i produbljivanje strateškog partnerstva, identifikacija oblasti saradnje od zajedničkog interesa, analiza realizacije aktivnosti saradnje u 2017. godini i potpisivanje Plana aktivnosti srpsko-alžirske vojne saradnje u 2018. godini, kako je general-major Mladen Vuruna, rektor Univerziteta odbrane i kopredsednik srpskog dela Mešovite komisije zadužene za nadzor srpsko-alžirske saradnje u oblasti odbrane izjavio na otvaranju.
 
Tradicionalno prijateljski odnosi alžirskog i srpskog naroda i država predstavljaju odličnu osnovu za dalji nastavak i unapređenje kako vojnoekonomske i vojnoobrazovne saradnje tako i razvoj vojno-vojne i vojnomedicinske saradnje.
 
- Saradnja u oblasti odbrane između dve zemlje ima strateški karakter, nastavlja da se razvija sa tendencijom rasta i predstavlja, po našem mišljenju, najrazvijeniji oblik bilateralne vojne saradnje koji smo imali sa našim partnerima. Ono što je najvažnije jeste potpisivanje sporazuma u oblasti vojne industrije, vojnog obrazovanja i vojne geografije, rekao je general-major Gris, dodavši da je alžirska strana ubeđena da će se uz dobru volju, koja je uvek bila prikazana od obe strane, napori i rad, odnosi između naše dve vojske i dalje ojačavati kako bismo stvorili veoma plodan i za obe strane koristan model saradnje.
 
Na zasedanju je konstatovano da u vremenu kada postoje pretnje koje su unutrašnje i izvan granica zemlje, kao što je terorizam, organizovan kriminal, ilegalne migracije i sajber napadi, obe zemlje bi trebalo da sarađuju i da imaju zajedničku viziju kako bi se smanjile sve ove opasnosti.
 
Rektor Univerziteta odbrane general-major Mladen Vuruna istakao je da je Ministarstvo odbrane zainteresovano i spremno za nastavak dinamizacije odnosa i razvoj saradnje sa DNR Alžir i da će Republika Srbija i Ministarstvo odbrane Republike Srbije biti pouzdan i siguran partner u sprovođenju zajedničkih dogovora.

Izvor:
http://www.mod.gov.rs/cir/12217/sesto-zasedanje-mesovite-komisije-za-saradnju-u-oblasti-odbrane-sa-dnr-alzir-12217

Povodom smrti istaknutog Beranca, Stevana Labudovića, snimatelja Alžirske revolucije i zaslužnog građanina Narodne Demokratske Republike Alžir, u organizaciji Opštine Berane i Društva prijatelja Alžira, u sali Centra za kulturu u Beranama, održana je komemorativna sednica.

Posle minuta ćutanja, kojim je odata pošta našem uglednom sugrađaninu, prisutnima se obratio Dragoslav Šćekić, predsednik opštine Berane. Obraćanje prenosimo u celosti:

„Uvaženi članovi porodice Labudović,
dragi sugrađani,
okupili smo se danas povodom sjećanja na našeg uglednika Stevana Labudovića, snimatelja Alžirske revolucije, zaslužnog građanina Alžira i dobitnika nagrade 21. jul. Čast mi je da zajedno sa svima vama podijelim ovaj trenutak, kojim ćemo našeg cijenjenog Beranca zauvijek sačuvati od zaborava.

Stevan Labudović rođen je 28. decembra 1926. godine u Beranama. Osnovnu školu je završio u Beranama,  gimnaziju je pohađao u rodnom  gradu, a maturirao u Smederevskoj Palanci. Fotografijom je počeo da se bavi kao desetogodišnjak, i od tada je snimao varoške motive, događaje i ličnosti. Završio je filmsku školu, nakon čega se zapošljava u „Filmskim novostima“, gdje je do penzionisanja radio kao filmski snimatelj.

Fotografisao je mnoge ljude i događaje u bivšoj SFRJ, bio u pratnji tadašnjeg predsjednika Josipa Broza Tita i pratio rad konferencija i zasijedanja Organizacije Ujedinjenih nacija u Njujorku, konferencije Pokreta nesvrstanih zemalja, kao i bilateralne susrete jugoslovenskih i svjetskih državnika. Kao lični Titov snimatelj, pedesetih godina, pratio ga je na „putu mira“ u Burmi, Indiji, Indoneziji, Egiptu, Velikoj Britaniji, Etiopiji, i Sjedinjenim Američkim Državama.

Snimao je i fotografisao i na brojnim drugim mjestima. U Beranama (tadašnjem Ivangradu) je napravio brojne filmske zapise i fotografije, koje se danas nalaze u filmskim kinotekama i foto zbirkama, među kojima je najznačajnija reportaža za jugoslovenske medije vezana za posjetu Urha Kekonena, predsjednika Finske.

Među velikane filmske umjetnosti uvrstio ga je njegov filmski i revolucionarni rad tokom velike Alžirske revolucije, jednog od najvećih događaja u istoriji XX vijeka. U Alžiru je boravio tri i po godine, gdje je napravio mnoštvo filmskih reportaža i forografija koje su obišle cijeli svijet, čime je doprinio da ostatak svijeta sazna istinu o pravednoj borbi, oslobodilačkog, antikolonijalnog pokreta alžirskog naroda.

I kao penzioner je nastavio svoja istraživanja, kao što je otkrivanje Srpskog vojnog  groblja iz Prvog svjetskog rata u Alžiru, za kojim je tragao 40 godina. Ovo groblje sa 324 humke srpskih vojnika i jednog Rusa je prezentovao serijom izložbi fotografija „Srpsko vojno groblje  Deli  Ibrahim u Alžiru“, od kojih je poslednju u holu Skupštine Srbije, priredila predsjednica Maja Gojković.

Za nemjerljiv doprinos i dokazane zasluge za pobjedu revolucije, dobitnik je najznačajnih vojnih i državnih odlikovanja Narodne Demokratske Republike Alžira, i jedan od najcjenjenijih prijatelja Alžira, o čemu svjedoče i brojne počasti te zemlje, što je krunisano kumstvom sa Bumedijenom, bivšim predsjednikom Alžira.

Labudovića, koji je postao i nacionalni heroj, Alžir nije zaboravio, kao ni doprinos koji je Jugoslavija pružila sticanju nezavisnosti. Njegova kamera, originalni filmovi i fotografije izloženi su u ratnoj zbirci Istorijskog muzeja u Alžiru, u sali velikana i u Vojnom muzeju, a nove generacije Alžiraca o njemu uče u redovnoj školskoj lektiri iz istorije. Tokom njegovih mnogobrojnih posjeta, „svojoj drugoj otadžbini“ samo kad bi čuli njegovo ime Labido, kako ga zovu, đeca na ulicama pritrčavala su mu, širokih osmeha i pružajući ruke u zagrljaj, u želji da se slikaju s njim i da mu izraze duboko poštovanje. Za Alžirce, Labudović je jedan od njih, što je i on sam često govorio.

Umro je u Beogradu 25. novembra u 91. godini života.

Naš kraj ostao je bez velikog čovjeka, intelektualca i svjetskog putnika. Čovjeka tople ljudske naravi, koji nas je, svojim životom i djelom, obavezao da ga zauvjek čuvamo od zaborava. Čovjeka koji je povezao Berane i Alžir, na čemu smo mu neizmjerno zahvalni.

Hvala i svima Vama koji ste danas tu da zajedno podijelimo sjećanje na našeg dragog Stevana Labudovića.

Neka mu je vječna slava i hvala!“.

U nastavku je o liku i delu Stevana Labudovića, kroz prezentaciju fotografija, govorio Marko Jelić, predsednik Društva prijatelja Alžira. A, na kraju je prikazan i trejler filma o životu našeg cenjenog Beranca, koji priprema poznata rediteljka Mila Turajlić.

http://berane.me/odrzana-komemorativna-sjednica-povodom-smrti-stevana-labudovica/
http://www.espona.me/index.php/drustvo/4777-odrzana-komemorativna-sjednica-povodom-smrti-stevana-scepa-labudovica
http://portalanalitika.me/clanak/289556/oprostaj-od-covjeka-koji-je-spojio-berane-i-alzir
http://berane.me/komemorativna-sjednica-povodom-smrti-stevana-labudovica/
http://mladiberana.me/komemorativna-sjednica-povodom-smrti-stevana-labudovica/
https://radioberane.wordpress.com/2017/12/20/berane-komemorativna-sjednica-povodom-smrti-stevana-labudovica/
http://www.dan.co.me/?nivo=3&rubrika=Regioni&clanak=628327&datum=2017-12-22

Generalna direkcija Nacionalnog arhiva Alžira, u saradnji sa Ambasadom Repubike Srbije u Alžiru, organizovao je, 7. 12. 2017. godine, komemorativni skup, povodom smrti Stevana Labudovića, fotografa i snimatelja Alžirske revolucije.

Posle intoniranja državnih himni Alžira i Srbije, generalni direktor  Generalne direkcije Nacionalnog arhiva Alžira, Abdelmađid Šihi i ambasador Srbije u Alžiru, Nj. E Aleksandar Janković održali su govore, u kojima je istaknut značaj saradnje i prijateljstva između Alžira i Srbije, čemu je poseban doprinos dao i Stevan Labudović, koji svojim reportažama, pomogao da se prava slika o alžirskoj borbi za nezavisnost probije u svet. Skupu su se, pozdravnim govorima, obratili i H. Latli, direktor uprave u MSP Alžira i predstavnici Društva prijatelja Alžira iz Beograda; Draginja Vlk i Marko Jelić.

Skupu su prisustvovali predstavnici Ministarstva spoljnih poslova  Alžira, oficiri alžirske narodne nacionalne armije, institucija kulture, veterani alžirske revolucije, predstavnici srpske dijaspore, i dr. Takođe, prisustvovali su i naši operski umetnici, predvođeni primadonom Jadrankom Jovanović, koji su bili na gostovanju u Alžiru, u organizaciji Ministarstva kulture Alžira.

U holu Nacionalnog arhiva Alžira, organizovana je i izložba posvećena Stevanu Labudoviću.
 
https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=459002024496389&id=100011597867829
 
http://alger.mfa.gov.rs/cir/newstext.php?subaction=showfull&id=1513253737&ucat=106&template=HeadlinesCir&#disqus_thread

Gradski ženski hor „Barili“, koji je osnovan 1992. godine, najpre pod okriljem Centra za kulturu Požarevac, da bi, posle pet godina postojanja, bio proglašen za Ustanovu kulture grada Požarevca, proslavio je, 15. decembra 2017. godine, 25 godina postojanja svečanim prijemom i izložbom fotografija u svečanom salonu gradskog zdanja, uz prisustvo velikog broja poštovalaca i drugih uvaženih gostiju.

Jubilej, koji je obeležio ovaj hor, okupio je sinoć veliki broj gostiju, ljubitelja kulture i umetnosti, ali i prijatelja. Svečani salon bio je izložbeni prostor sa veoma zanimljivom postavkom fotografija sa nastupa hora na brojnim velelepnim scenama, prizora iz života jedne horske porodice na dobrom glasu, što jeste od velikog značaja.

Ivan Jović, član gradskog veća zadužen za socijalna pitanja, istakao je da je, tokom četvrt veka postojanja, hor „Barili“ dočekivao najznačajnije ličnosti iz zemlje i inostranstva, a ujedno Požarevljane sa njima, kroz muziku, spajao.

Mr Katalin Tasić, istakla je najznačajnije nastupe hora, kao i mukotrpan rad i mnogo vežbanja, što je bilo neophodno da bi uspešno odgovorili svakom zadatku.

Povodom jubileja, hor je dodelio povelje zahvalnosti Ministarstvu kulture i gradu Požarevcu, ustanovama i pojedincima, kao i Ambasadi Alžira, i Društvu prijatelja Alžira.

U ime ambasade Republike Alžira, povelju zahvalnosti primio je ambasador Nj. E. Abdelhamid Šebšub, a u ime Društva prijatelja Alžira, predsednik Marko Jelić.

Ovaj hor nastupio je pet puta na događajima, koje su organizovali Ambasada Alžira i Društvo prijatelja Alžira, izvodeći državne himne Srbije i Alžira. Saradnja je prerasla u prijateljstvo, a izvođenje alžirske himne, postalo je prepoznatljivo i veoma cenjeno među Alžircima.

http://www.hitradio.rs/vest/10825/hor-barili-obelezava-25-godina-postojanja

http://ebranicevo.com/pesmom-nas-cetvrt-veka-povezuju-sa-drugim-narodima

http://www.sattelevizija.com/vesti/jedna_vest/hor_barili_proslavio_tradiciju_dugu_25_godina_171216141323

http://urbancityradio.org/izlozba-fotografija-povodom-25-godina-postojanja-gradskog-zenskog-hora-barili/

http://urbancityradio.org/obelezen-jubilej-25-godina-gradskog-zenskog-hora-barili-foto/

http://ebranicevo.com/cetvrt-veka-elitnog-hora

Društvo prijatelja Alžira u saradnji sa Studentskim kulturnim centrom, organizovali su, u sredu, 13. decembra 2017. godine, promociju knjige „Alžirska hronika“, novinara Srboljuba Manojlovića, dugogodišnjeg dopisnika novinske agencije Tanjug iz Alžira.

Na promociji su govorili Miloje Popović, novinar i publicista, Borislav Korkodelović, dugogodišnji novinar i urednik u novinskoj agenciji Tanjug, autor knjige. Odlomke iz knjige čitao je Petar Žebeljan, a u ime izdavača, goste je pozdravio Marko Jelić, predsednik Društva prijatelja Alžira,

Promociji je prisustvovao i Abdelhamid Šebšub, ambasador Alžira u Srbiji.

„Alžirska hronika“ je zbirka odabranih dopisničkih tekstova, zapisa i putopisa, dugogodišnjeg novinara Tanjuga, Srboljuba Manojlovića, koji je, tokom skoro osam godina, izveštavao jugoslovensku javnost o mnogobrojnim političkim, društveno-političkim, kultunim i drugim događajima iz Alžira. Izvestan broj tekstova prvi put se objavljuje u ovoj knjizi. Ovo vredno novinarsko svedočanstvo govori i o velikim izazovima kroz koje je prošlo alžirsko društvo, od velikih nestabilnosti, preko razbuktavanja islamskog fundamentalizma i građanskog rata, pa do perioda stabilizacije. Takođe, ova knjiga je i svedočanstvo koliko su alžirski političari teško primili raspad Jugoslavije i građanski rat, koji se rasplamsao na našim prostorima, kao i želju alžirskog političara i prvog alžirskog predsednika Ahmeda Ben Bele da učestvuje kao posrednik u pomirenju jugoslovenskih republika.

   Recenzent, ambasador Danilo Milić smatra da će ova knjiga biti zanimljiva svim slojevima čitalaca, ali i posebno korisna za obrazovanje naših mladih kadrova na Diplomatskoj akademiji Ministarstva spoljnih poslova.

    Srboljub Manojlović je novinar i publicista. Radio je u listovima „Mladost“ i „Politika ekspres“ i u novinskoj agenciji Tanjug. Za novinarski rad dobio je nagradu Novinske kuće „Politika“ 1976. i nagradu UNS-a „Svetozar Marković“ 1979. godine. Objavio  je i nekoliko feljtona i više priloga u časopisima i zbornicima.

Fotografije: Vladimir Ilić i Goran Zlatković

http://nadlanu.com/364438/odrzana-promocija-knjige-alzirska-hronika-novinara-srboljuba-manojlovica/

http://www.dobrevesti.rs/%D0%BA%D1%83%D0%BB%D1%82%D1%83%D1%80%D0%B0/item/9392-promocija-knjige-al%C5%BEirska-hronika

https://www.vesti.rs/Dobre-vesti/Promocija-knjige-Alzirska-hronika.html

https://www.turistickisvet.com/vesti/razno/promocija-knjige--alzirska-hronika--novinara-srboljuba-manojlovica.html

Pod pokroviteljstvom ministra kulture Alžira, Azedina Mihubija, u organizaciji Ministarstva kulture NDR Alžira i Ministarstva kulture i informisanja Republike Srbije, i uz podršku alžirske opere „Bualem Besai“ i Ambasade Republike Srbije u Alžiru, organizovan je umetnički nastup srpske primadone Jadranke Jovanović, kao kulturni događaj „Serenada prijateljstva“, u novoizgrađenoj operi u gradu Alžiru, 4. decembra 2017. godine.

Koncert je održan u pratnji simfonijskog orkestra opere u Alžiru, pod upravom Kalila B. Ahmeda. Na programu su bile popularne operske arije, italijanske kancone, srpska i ruska umetnička muzika, a potpunu euforiju, izazvalo je izvođenje dve alžirske pesme, od kojih je jedna u duetu sa generalnim direktorom alžirske opere, Nur-Edinom Saudijem.

U pozdravnim govorima na otvaranju koncerta, ambasador Republike Srbije u Alžiru, Aleksandar Janković, i generalni direktor alžirske opere, bariton Nur-Edin Saudi, ukazali su na tradicionalno prijateljske odnose Srbije i Alžira, i značaj razmene u kulturi za saradnju dve zemlje. Koncertu su prisustvovali i alžirski ministri spoljnih poslova, Abdelkader Mesahel i ministar kulture, Azedin Mihubi, ministri spoljnih poslova i pravde Republike Gvineje – Mamadi Ture i Šeik Sako (koji su se nalazili u radnoj poseti Alžiru), predstavnici Društva prijatelja Alžira Republike Srbije, Marko Jelić i Draginja Vlk, te mnogobrojni predstavnici diplomatskog kora, institucija kulture, medija, prijatelji Srbije, srpske poslovne zajednice, dijaspore, i dr. Gostovanje srpskih operskih umetnika realizovano je  u okviru programa saradnje ministarstava kulture dve zemlje.

U Oranu, drugom po veličini alžirskom gradu, 6. decembra 2017. godine, u pozorištu „Abdelkader Alula“, održan je drugi koncert, sa izvođačima i orkestrom alžirske opere, a oranska publika reagovala je dugim aplauzima i ovacijama.

Srpski umetnici su predstavili deo bogate srpske kulture, a ovom kulturnom događaju dat je poseban tretman, te su alžirski mediji veoma pažljivo pratili posetu i program srpskih umetnika, i sadržajno izveštavali o događajima, stavljajući ih kao centralni događaj u Alžiru, neposredno posle posete predsednika Francuske, Makrona ovoj zemlji.

Najava: https://www.algeriepatriotique.com/2017/11/23/serenade-de-lamitie-algero-serbe-decembre-a-alger-oran/

Izvodi iz alžirskih medija:
Najava u jutarnjem dnevniku alžirske nacionalne televizije:
https://www.youtube.com/watch?v=-whZVRhv7e4&t=1s

Iz dnevnika alžirske nacionalne televizije (od 29:44), kao izveštaj sa događaja:
https://www.youtube.com/watch?v=ahfsqviMKNY
https://www.youtube.com/watch?v=w01IVsJPY2I(izdvojeno)

Nacionalna novinska agencija (Algeria Press Service - APS):
http://www.aps.dz/culture/66661-concert-de-musique-a-alger-pour-celebrer-l-amitie-algero-serbe
EL MOUDJAHID: http://www.elmoudjahid.com/fr/actualites/117432

Čitav Alžir odao je poštu Stevanu Labudoviću, snimatelju borbe za nacionalno oslobođenje, koji je preminuo u Beogradu, 25. novembra 2017. u 91. godini.

U poruci saučešća, koju je uputio porodici pokojnika, Predsednik Abdelaziz Buteflika (Abdelaziz Bouteflika) opisao je Stevana Labudovića kao velikog aktivistu u ratu za nacionalno oslobođenje Alžira, čoveka sa čvrstim uverenjima, zaljubljenika u ideale, poput socijalne pravde, napretka, slobode i emancipacije naroda.

„Kao čovek sa uverenjima, zaljubljenika u ideale socijalne pravde, napretka, slobode i emancipacije naroda, on se po cenu sopstvenog života, bezuslovno posvetio borbi Alžira protiv kolonijalnog jarma i hrabro i samopregorno stavio svoju kameru i svoje umeće u službu naše stvari.

Zahvaljujući njegovom besprekornom radu i bratskom angažovanju, međunarodno javno mnjenje saznalo je istinu o borbi našeg naroda, suprotno od onoga što je tvrdila kolonijalna propaganda, a istorijski trenuci naše borbe za nacionalno oslobođenje ostali su zabeleženi“, napisao je predsednik Republike.

U poruci, koju je porodici Stevana Labudovića uputio, Tajeb Zituni (Tayeb Zitouni), ministar boraca stoji da će „ime Stevana Labudovića zauvek ostati urezano u naše sećanje kao simbol aktivizma i odlučnosti u službi pravednih stvari.“

Ambasada Alžira u Beogradu organizovala je 30. novembra 2017. u svom sedištu, ceremoniju odavanja pošte pokojnom Labudoviću, pre nego što su njegovi posmrtni ostaci preneseni na groblje radi sahrane.

Ceremoniji su prisustvovali Zoran Đorđević, ministar za rad, zapošljavanje, boračka i socijalna pitanja, Dragoslav Šćekić, predsednik opštine Berane (Crna Gora), Labudovićevog rodnog grada, članovi diplomatskog kora arapskih i afričkih zemalja, članovi alžirske zajednice, članovi Društva prijatelja Alžira, kao i supruga pokojnika i članovi njegove porodice.

Oficiri Narodne nacionalne armije na školovanju u Srbiji, uneli su kovčeg prekriven državnom zastavom Alžira i stavili ga na odar u zgradi Ambasade.

Ceremonija je započela intoniranjem himni dve zemlje i kratkim oproštajnim govorom Abdelhamida Šebšuba (Abdelhamid Chebchoub), ambasadora Alžira u kome je podsetio na izvanredne ljudske kvalitete pokojnika i na njegovo angagažovanje rame uz rame sa borcima narodnooslobodilačke borbe.
Predsednik Društva prijatelja Alžira, Marko Jelić je, u svojoj oproštajnoj reči, govorio o umetničkom delu ovog čoveka, koji je simbol prijateljstva koje povezuje Alžir sa narodima bivše Jugoslavije.

Odru su zatim prilazili prisutni ostavljajući cveće i odajući poslednju poštu pokojniku.

Na kraju ceremonije, dva oficira Narodne nacionalne armije na školovanju, svečano su predali zastavu, kojom je bio prekriven kovčeg, gospođi Labudović.

********

Oproštajni govor ambasaora Alžira
Hvala vam dragi prijatelji što ste danas došli da se u znak sećanja, poklonite prijatelju Alžira, Stevanu Labudoviću koji je preminuo 25. novembra.

Za sve nas, ti Stevane nisi umro, jer si se otisnuo u večnost onog dana kada si odlučio da pređeš liniju opasanu bodljikavom žicom između Tunisa i Alžira, da bi se, po cenu života, pridružio alžirskim borcima, koji su vojevali za nezavisnost Alžira.

Tokom čitavog tvog života, čuvao si taj plamen prijateljstva koje si gajio za Alžir i alžirski narod, koji te nikada neće zaboraviti, jer je ime tvoje zlatnim slovima upisano u istoriju naše zemlje.

Otišao se da se pridružiš svojim drugovima, hrabrim borcima alžirske revolucije koji su pali u borbi, i siguran sam da si veoma srećan što ste ponovo zajedno isto onoliko koliko si bio srećan dok si pratio neustrašive vojnike Nacionalne oslobodilačke armije u njihovim vojnim operacijama.

Znam da nisi voleo govorancije niti protokolarne počasti. Poštujući tvoje želje, mi tvoji prijatelji smo danas ovde da te pozdravimo i da ti kažemo koliko ćeš nam nedostajati.

Počivaj u miru, brate moj.

********

Oproštajni govor predsednika Društva prijatelja Alžira.

Stevan Labudović koji je, više od 60 godina negovao prijateljstvo između naroda Jugoslavije i Alžira, svetao je primer koliko jedan čovek, privržen mladalačkim idejama do kraja života, može da doprinese saradnji i prijateljstu između dva naroda i dve države. Tu privrženost zavredeo je vršeći svoju dužnost ratnika po alžirskoj zemlji, rizikujući svoj život. Zato je njegovo delo je veliki spomenik istorije.
 
Ono što je Švajcarac Arčibald Rajs za Srbe, to je Stevan Labudović za Alžirce. Rajs je svoje srce zaveštao za bojišta srpskih pobeda u Velikom ratu, na Kajmakčalanu. Stevanovo srce ostaće večito na Atlasu, a njegovo veliko arhivsko delo baštiniće podjednako naš i alžirski narod.
 
Neka je slava, i veliko hvala, Stevanu Labudoviću, koji će, u svojem voljenom Beogradu, to sigurno znamo, večno sanjati Berane, kao svoj zavičaj i toplinu svog voljenog, bratskog Alžira!

BIOGRAFIJA:
(Biografiju je sastavila Ambasada Alžira u Beogradu)

STEVAN LABUDOVIĆ (1926-2017)
Stevan Labudović je rođen 28. decembra 1926. u Beranama, u Crnoj Gori, u porodici Milutina Labudovića, uvaženog knjižara iz tog grada.

Školovanje u rodnom gradu prekida 1943, kada odlučuje da se, kao sedamaestogodišnjak, priključi jugoslovenskoj Narodnooslobodilačkoj vojsci.

Demobilisan je na lični zahtev 1945. kada nastavlja sa školovanjem, a dve godine kasnije, položiće veliku maturu u Smederevskoj Palanci (Srbija).

Upisuje se prvo na Pravni fakultet Univerziteta u  Beogradu, ali će ga dugogodišnja strast prema fotografiji ubrzo preusmeriti ka studijama filma, koje upisuje na Visokoj filmskoj školi u Beogradu.

Po završetku škole, zapošljava se kao snimatelj u „Filmskim novostima“, preduzeću za filmsku produkciju kome će ostati veran sve do odlaska u penziju 1988.

Labudović je veoma brzo postao majstor svog zanata zahvaljujući, između ostalog, i svom, tada već dugogogodišnjem iskustvu, u bavljenju fotografijom.

Tokom četiri godine, (1956-1960) bio je dopisnik „Filmskih novosti“ u Sloveniji, odakle je izveštavao o napetostima u regionu, izazvanim tršćanskom krizom.

Kao Titov lični fotograf, pratio ga je na Putu mira (februar-april 1961), koji ga je odveo u Burmu, Indiju, Indoneziju, Egipat, Veliku Britaniju, SAD, Kanadu….

Snimio je značajne ličnosti i događaje, koji su obeležili bivšu Jugoslaviju. Pratio je rad brojnih konferencija i zasedanje OUN u Njujorku, konferencija nesvrstanih zemalja, kao i bilateralne susrete jugoslovenskog državnog vrha sa kolegama iz sveta.

Godine 1959, Tito šalje Labudovića u Alžir da bi, u okviru misije, koja je inicijalno trebalo da traje dva meseca, snimio reportaže o borbi alžirskog naroda. A on će tamo ostati sve do pobede alžirskog naroda jula 1962. Tokom tih godina njegovog profesionalnog i revolucionalnog rada uz borce Narodne nacionalne armije, koje je pratio, Labudović je snimio 83 kilometara filmske trake, 27 filmova i 274 fotografije.

Njegovi filmovi i reportaže nagrađivani su na brojnim domaćim i međunarodnim festivalima.

Za njegovo angažovanje na strani alžirskog naroda, predsednik republike Abdelaziz Buteflika (Abdelaziz Bouteflika) ga je 2012. godine, povodom 50. godišnjice nacionalne nezavisnosti, odlikovao Ordenom za nacionalne zasluge.

Povodom državnog praznika Republike Srbije, februara 2017, tadašnji predsednik Republike Srbije Tomislav Nikolić dodelio je Stevanu Labudoviću srebrnu medalju za zasluge u kulturi i javnim delatnostima. I vlasti njegovog rodnog grada, opštine Berane, dodelile su mu 2016. nagradu „21. juli“. Te iste godine i beogradska opština Rakovica na čijoj teritoriji je živeo više od 50 godina, dodelila mu je najviše opštinsko priznanje za kulturu.

Bio je oženjen sa Ružicom Zorić i iza sebe je ostavio dvoje dece – kći Idu, čiji je kum bio pokojni predsednik Huari Bumedijen (Houari Boumediene) i sina Milutina.

Preminuo je 25. novembra 2017. u Beogradu, u devedeset prvoj godini.

http://www.ambalgserbia.rs/2017/12/26/lalgerie-rend-un-hommage-merite-a-stevan-labudovic-cameraman-de-la-revolution/

http://www.ambalgserbia.rs/rs/2017/12/28/alzir-odao-zasluzenu-postu-stevanu-labudovicu-snimatelju-revolucije/

U subotu, 25. novembra 2017. godine, Predsednik Republike Abdelaziz Buteflika uputio je porodici Stevana Labudovića, aktivisti i snimatelju članova pokreta otpora Alžirske revolucije, poruku sa izrazima saučešća, u kojoj je poseban akcenat stavio na nastojanja, preminulog Stevana na strani Alžira, a protiv kolonijalnog jarma.

„Vest o smrti velikog aktiviste u ratu za nacionalno oslobođenje Alžira, Stevana Labudovića, primio sam sa velikom tugom“, čitamo u njegovoj poruci.

Biografija Stevana Labudovića, jugoslovenskog filmskog snimatelja i zaslužnog građanina Narodne Demokratske Republike Alžir

    Stevan Labudović rođen je 28. decembra 1926. godine u Beranama, u porodici uglednog beranskog knjižara Milutina Labudovića. Osnovnu školu je završio u Beranama, gimnaziju je pohađao u rodnom gradu, a maturirao u Smederevskoj Palanci. Fotografijom je počeo da se bavi kao desetogodišnjak, kada je od oca dobio svoj prvi fotoaparat. Od tada je snimao varoške motive, događaje i ličnosti. Završio je filmsku školu, posle čega se zapošljava u „Filmske novosti“, gde je do penzionisanja radio kao filmski snimatelj. Fotografisao je znamenite ličnosti i događaje u bivšoj SFRJ, bio u pratnji predsednika Josipa Broza Tita i pratio rad konferencija i zasedanja Organizacije Ujedinjenih nacija u Njujorku, konferencija Pokreta nesvrstanih zemalja, kao i bilateralne susrete jugoslovenskih i svetskih državnika. Kao lični snimatelj, pedesetih godina, pratio je Tita na „Putu mira“ u Burmi, Indiji, Indoneziji, Egiptu, Velikoj Britaniji, Etiopiji, i Sjedinjenim Američkim državama. U Beranama (tadašnjem Ivangradu) napravio je brojne filmske zapise i fotografije, koje se danas nalaze u filmskim kinotekama i foto zbirkama, među kojima je najznačajnija reportaža, za jugoslovenske medije, vezana za posetu Urha Kekonena, predsednika Finske.

    Među velikane filmske umetnosti uvrstio ga je, svakako, njegov filmski i revolucionarni rad tokom Alžirske revolucije, jednog od najvećih događaja u istoriji XX veka. U Alžiru je boravio tri i po godine, gde je napravio mnoštvo filmskih reportaža i fotografija, koje su obišle celi svet, čime je doprineo da ostatak sveta sazna istinu o pravednoj borbi, oslobodilačkog, antikolonijalnog pokreta alžirskog naroda.

    Za nemerljiv doprinos i dokazane zasluge za pobedu revolucije, dobitnik je najznačajnih vojnih i državnih odlikovanja NDR Alžira, i jedan od najcenjenijih prijatelja Alžira, o čemu svedoče i brojne počasti te zemlje, što je krunisano kumstvom sa Huari Bumedijenom, bivšim predsednikom Alžira, kao i dugogodišnjim prijateljstvom sa Abdelazizom Buteflikom, sadašnjim predsednikom Alžira. Labudovića, koji je postao i njegov nacionalni heroj, Alžir nije zaboravio, kao ni doprinos koji je Jugoslavija pružila sticanju nezavisnosti. Njegova kamera, originalni filmovi i fotografije izloženi su u ratnoj zbirci Istorijskog muzeja u Alžiru, u sali velikana, i u Vojnom muzeju.

    Labudovićevom predanom radu u najvećoj arapskoj zemlji prvi put je posvećena izložba 2007, kada su njegove fotografije iz alžirskog rata izložene u Nacionalnom arhivu u Alžiru. Tada ih je i donirao alžirskoj državi, koja ih je smestila u posebnom fondu nazvan „Fond Labudović“. Tom prilikom mu je direktor arhiva uručio Plaketu zahvalnosti za rad, zbog toga što je doprineo nacionalnom kulturnom i istorijskom bogatstvu te zemlje. Nacionalni arhiv Alžira je utvrdio da je, tokom svog rada sa ALN-om, snimio 83 kilometara filmske trake, 27 filmova i 274 fotografije, iz perioda 1959–1962.

    Povodom državnog Republike Srbije praznika Sretenja, 2017. godine, predsednik Republike Srbije Tomislav Nikolić, odlikovao ga je srebrnom medaljom za zasluge u kulturi i javnim delatnostima. Dobitnik je najvišeg opštinskog priznanja Nagrade „21. jul“, zavičajne Opštine Berane, kao i najvišeg opštinskog priznanja za 2016. godine Gradske opštine Rakovica u Beogradu, na kojoj živi više od 50 godina.

    U maju 2012. godine, u okviru proslava pedesetogodišnjice nezavisnosti Alžira, njegovi filmski materijali izloženi su u Muzeju Savremene umetnosti u Alžiru, u okviru izložbe o ulozi filmske slike u ratu. Iste godine, predsednik Alžira, Abdelaziz Buteflika (Abdelaziz Bouteflika), odlikovao ga je ordenom za nacionalne zasluge (la médaille du Mérite national), čime se pokazalo da, ni posle pola veka, Alžir nije zaboravio herojski doprinos ovog snimatelja.

    I kao penzioner, nastavio je svoja istraživanja, kao što je fotografisanje Srpskog vojnog groblja iz Prvog svetskog rata u Alžiru. Ovo groblje, sa 324 humke srpskih vojnika i jednog Rusa, predstavio je serijom izložbi fotografija „Srpsko vojno groblje Deli Ibrahim u Alžiru“, u organizaciji Društva prijatelja Alžira Republike Srbije. Jednu od izložbi, priredila je, u holu Narodne skupštine Republike Srbije, i predsednica Maja Gojković.

    Jedan je od inicijatora i osnivača Društva prijatelja Alžira u Beogradu.

    Preminuo je u Beogradu, 25. novembra 2017. godine